ما زنده به آنیم که آرام نگیریم

       طولانی ترین شب سال، یلدا نیست.
طولانی ترین شب سال، گاهی
وقتی که منتظرش نیستی، به سراغت می آید.

 
طولانی ترین شب سال،
نه با قصه کوتاه میشود و نه با ترانه.
نه با آجیل و نه هندوانه.

 
طولانی ترین شب سال
برای هر کس،
به بهایی و بهانه ای می آید
متفاوت با دیگری.
و تو را به هیچ چیز و هیچ جا وصل نمیکند.
نه به خویشاوندان و بستگان
نه به خنده ی مهمانی همسایگان
و نه به خاطره ی پایکوبی نیاکان.

 
هم نشینی با طولانی ترین شب سال را
هر کس باید
جدا از دیگران و به تنهایی
تجربه کند.
و تنها به این امید دل بسپارد که
فردا با سر زدن خورشید،
طولانی ترین روز سال آغاز نشود.

پ ن۱: شکست عشقی در کار نیست که این مطلب رو گذاستم

پ ن ۲ : یه مدت پیش تو وبلاگ محمد رضا شعبانعلی خوندم و ذهنم به شدت درگیرش شد

پ ن ۳ : بعضی شبا به سختی صبح میشه ، خیلییییییی سخت

شب و روزتون پر از آرامش 

اومد پیشم حالش خیلی عجیب بود فهمیدم با بقیه وقتا فرق میکنه
گفت: رفیق یه سوال دارم که خیلی جوابش برام مهمه
گفتم: چشم اگه جوابشو بدونم خوشحال میشم بتونم کمکت کنم
گفت: من رفتنی ام!
گفتم: یعنی چی؟
گفت: دارم میمیرم
گفتم: دکتر رفتی، خارج از کشور؟
گفت: آره، همه دکترا اتفاق نظر دارن، گفتن خارج هم کاری نمیشه کرد.
گفتم: خدا کریمه، ان شاءالله که بهت سلامتی میده
با تعجب نگاه کرد و گفت: اگه من بمیرم یعنی خدا کریم نیست؟
فهمیدم آدم فهمیده ایه و نمیشه کلاه سرش گذاشت و الکی امیدوارش کرد
گفتم: راست میگی، حالا سوالت چیه؟
گفت: من از وقتی فهمیدم دارم میمیرم خیلی ناراحت شدم از خونه بیرون نمیومدم
کارم شده بود تو اتاق موندن و غصه خوردن
تا اینکه یه روز به خودم گفتم تا کی منتظر مرگ باشم
خلاصه یه روز صبح از خونه زدم بیرون مثل همه شروع به کار کردم
اما با مردم فرق داشتم، چون من قرار بود برم و انگار این حال منو کسی نداشت.
خیلی مهربون شدم، دیگه رفتارای غلط مردم خیلی اذیتم نمیکرد.
با خودم میگفتم بذار دلشون خوش باشه که سر من کلاه گذاشتن
آخه من رفتنی ام و اونا انگار موندنی.
سرتونو درد نیارم من کار میکردم اما حرص نداشتم.
بین مردم بودم اما بهشون ظلم نمیکردم و دوستشون داشتم.
گدا که میدیدم از ته دل غصه میخوردم و بدون اینکه حساب کتاب کنم بهشون کمک میکردم.
مثل پیر مردا برای همه جوونا آرزوی خوشبختی میکردم.
الغرض اینکه این ماجرا منو آدم خوبی کرد و مهربون شدم.
حالا سوالم اینه که من به خاطر مرگ خوب شدم و آیا خدا این خوب شدن منو قبول میکنه؟
گفتم: بله، اونجور که میدونم و به نظرم میرسه آدما تا دم رفتن و مرگ خوب شدنشون واسه خدا عزیز و مهمه
آرام آرام خدا حافظی کرد و تشکر، وقتی داشت میرفت گفتم: راستی نگفتی چقدر وقت داری؟
گفت: معلوم نیست بین یک روز تا چند هزار روز!!!
یه چرتکه انداختم دیدم منم تقریبا همین قدر وقت دارم.
با تعجب گفتم: مگه بیماریت چیه؟
گفت: بیمار نیستم!
گفتم: پس چی؟
گفت: فهمیدم بالاخره یک روز مردنی هستم، رفتم دکتر گفتم میتونید کاری کنید که اصلا نمیرم گفتن نه.
پرسیدم خارج چی؟ و باز جواب دادند نه!
خلاصه دوست عزیز ما رفتنی هستیم، وقتش فرقی داره که کی باشه؟
باز خندید و رفت و دل منو با خودش برد.. 🌹

پ ن: فک کنم از حدود ۷۰۰ نفری که تو ایستا دارمشون و هر روزی به هر بهانه ای یه عکس یه مطلب میزارن ،چند نفری هستن که مطالبشون رو دنبال میکنم هر چند که طولانی هست مطالب....

چند مثال ساده برای اینکه سرعت گذر زمان را کاملا حس کنید

۱- گل خداداد عزیزی به استرالیا و صعود به جام جهانی فرانسه ۱۹ سال پیش اتفاق افتاده است

۲- سریال شب های برره ۱۱ سال پیش پخش می شد

۳- اخراجی های ۱ و سنتوری در حدود ۹‌ سال پیش در سینمای ایران خبرساز بودند

۴- فیلم پر پرواز با بازی شادمهر عقیلی ۱۶‌سال پیش روی پرده رفت

۵- از ده سال پیش تا کنون از کارت سوخت برای سوخت گیری استفاده می کنیم

۶- انیمیشن شرک ۱۵ سال پیش اکران شده است

۷-  فیلم سینمایی جدایی نادر از سیمین ۴ سال پیش اسکار گرفته

۸_ حدود ٤ سال از فیلترینگ ویچت گذشت

۹_ حدود ۷ سال از پخش آخرین قسمت سریال فرار از زندان می گذرد

۱۰_ هفت سال است که ما از ویندوز سون (۷) استفاده می کنیم

۱۱ _ شش سال است که ایرانی ها یارانه دریافت می کنند.

چقدر زود میگذره نه !؟

برام جالب بود و اصلا بعضی اعداد رو فکرش هم نمی کردم .....لعنتی چقدر تند داره میدوه

پ ن : منبع وب سایت متم و ویکی پدیا می باشد

ابتدای نوشته رو با حرفای مارتا نوسباوم (Martha_Nussbaum) شروع میکنم.

🍀🌺   مردان سخت عاشق میشوند؟!

مرد را با میزان موفقیت وی می سنجند،در ارتش وسیاست وتجارت داشتن قلبی گرم ومهربان نوعی نقص وضعف محسوب میشود،بنابراین احساس همدردی  نیز چیزی است پنهان کردنی وحتی گاهی شرم آور!

بنابراین مردان برای تعلق پیدا کردن وعاشق شدن که در دل خود وابستگی ودلبستگی بدنبال دارد به شدت دلهره دارند وتا میتوانند در این عرصه از قلب خود مراقبت میکنند،

بنابراین پیش دوستان خود لاف میزنند که این یا آن را سر کار گذاشته اند واصلا عاشقی در کار نیست.

آنها میترسند دلتنگ شوند وکم کم تمرکزشان را از دست بدهند ودوباره به مانند موجودی ضعیف در دستان وآغوش زنان  به گل بشینند ودیگر از هیبت واستقلال آنها خبری نباشد .

اما آنها همیشه این تضار را دیده اند که چقدر تایید شدن توسط زنی که به او تعلق خاطر دارند جادویی سحر آمیز برای قدرتمند عمل کردن آنهاست ویک تایید چشمی میتواند چه انرژی وصف ناپذیری به مرد بدهد وبه همین علت است که مردان به نقد شدن توسط زنانی که دوسشان دارند بسیار حساس هستند وواکنش تند میدهند.

بنابراین مردان به تعادل نرسیده زنان زندگی خود را به مانند بازی یو یو جذب ودفع میکنند تا روزی که موفق شوند بفهمند وابسته شدن ودلبسته شدن میتواند ضعیف شدن معنا ندهد چون زن مقابل آنها هم فهمیده است باید به مردان برای اعتماد کردن دوباره وقت داده ومیل به کنترل آنها را کنار گذاشت تا مردان بپذیرند زنانی وجود دارند که عشق واستقلال مردان را باهم به رسمیت میشناسند و...

سهیل رضایی

پ ن : وقت کردید نوشته های سهیل رضایی رو دنبال کنید ....

در زندگی

همیشه به نحوه پایان یافتن رابطه هایتان حساس باشید

شکل پایان یافتن رابطه

رنگ خود را بر تمام خاطرات خوب و بد آن رابطه می پاشد

و تاثیری جدی

بر نحوه ورود شما به هر رابطه دیگر میگذارد.

مارتین سلیگمن (به نقل از وب سایت متمم)

با اینکه اصلا نمیخاااام کپی بیارم اینجا اما مطلب قشنگی بودش حیفم اومد اینجا نیارمش.....

چند روز پیش برای خرید شیرینی به یک قنادی رفتم . پس از انتخاب شیرینی، برای توزین و پرداخت مبلغ آن به صندوق مراجعه کردم. آقای صندوقدار مردی حدودا ۵۰ ساله به نظر می رسید. با موهای جوگندمی، ظاهری آراسته، ...
القصه…، هنگام توزین شیرینی ها، اتفاقی افتاد عجیبا غریبا! اتفاقی که سالهاست شاهدش نبودم.
حداقل در شهر گناهان کبیره (تهران) مدتها بود که چنین چیزی را ندیده بودم. آقای شیرینی فروش جعبه را روی ترازوی دیجیتال قرار داد، بعد با استفاده از جدول مقابلش وزن جعبه را از وزن کل کم کرد.
یعنی در واقع وزن خالص شیرینی ها (Net Weight) را به دست آورد.
سپس وزن خالص را در قیمت شیرینی ضرب کرد و خطاب به من گفت: «١٢۶٠٠ تومان قیمت شیرینی به اضافه  ۴٠٠تومان پول جعبه می شود به عبارتی ١٣٠٠٠ تومان»

نمی دانم مطلع هستید یا خیر! ولی سایر شیرینی فروشی های شهرمان، جعبه را هم به قیمت شیرینی به خلق الله می فروشند. و اصلا راستش را اگر بخواهید بیشترشان معتقدند که بیش از نیمی از سودشان از این راه است.
اما فروشنده مذکور چنین کاری نکرد. شیرینی را به قیمت شیرینی فروخت و جعبه را به قیمت جعبه. کاری که شاید در ذهن شمای خواننده عادی باشد ولی در این صنف و در این شهر به غایت نامعمول و نامعقول!

رودربایستی را کنار گذاشتم و از فروشنده پرسیدم: «چرا این کار را کردید؟!!»
ابتدا لبخند زد و بعد که اصرار مرا دید، اشاره کرد که گوشم را نزدیک کنم. سرش را جلو آورد و با لحن دلنشینی گفت: «وای بر کم فروشان! داد از کم فروشی! امان از کم فروشی!» پرسیدم: «یعنی هیچ وقت وسوسه نمی شوید؟!! هیچ وقت هوس نمی کنید این سود بی زحمت را…» حرفم را قطع می کند: «چرا! خیلی وقتها هوس می کنم. ولی این را که می بینم…» و اشاره می کند به شیشه میز زیر ترازو.

چشم می دوزم به نوشته زیر شیشه: «امان ز لحظه غفلت که شاهدم هستی!» چیزی درونم گر می گیرد. ما کجاییم و بندگان مخلص  کجا! حالم از خودم بهم می خورد.

راستی ما کم فروشی نمی کنیم؟
کم فروشی کاری،
کم فروشی تحصیلی،
گاهی حتی کم فروشی عاطفی!
کم فروشی مذهبی،
کم فروشی در عبادت،
کم فروشی انسانی...

اما گاهی آدم بدجور با خودش به درگیری میفته که آیا کم فروشی کرده یا زیاد فروشی......

تو کارش زیاده روی کرده یا کم کار کرده ....آیا تو زیاد کار کردنش حق دیگران رو ضایع کرده یا اینکه تو کم کار کردنش؟

تو رابطه عاطفیش چطور؟آیا او همیشه باید هوای شریک عاطفیش رو داشته باشه یا گاهی هم خودش باید از طرف مقابلش حمایت بشه...؟